Dit deel van het boek bevat de werkbeschrijvingen voor het maken van dertig kledingstukken – sommige met meerdere varianten – uit de Zeeuwse streekdrachten. Ik schreef hiervoor korte overzichten van de geschiedenis van elk kledingstuk.
– – –
tag: erfgoed
Kledingstukken en werkbeschrijvingen
De Zeeuwse streekdrachten
handboek voor het maken van kleding
De Zeeuwse streekdrachten; handboek voor het maken van kleding borgt de unieke en specialistische kennis rond het maken van Zeeuwse streekdrachtkleding en wil een bron van inspiratie zijn voor een eigentijdse kledingstijl. Het boek bevat naast een tweetal historische hoofdstukken werkbeschrijvingen om zelf kostuumonderdelen op maat te maken. Ik schreef de hoofdstukken over de ontwikkeling van de Zeeuwse streekdrachtkleding en de geschiedenis van de ambachtelijke vervaardiging. Tevens verzorgde ik de eindredactie.
Jeanine Dekker (eindredactie), Susan Bakx-Plasmans, Liza van der Heijden-van der Werff en Jolien Sturm-Francke, De Zeeuwse streekdrachten; handboek voor het maken van kleding. Zwolle: WBOOKS, 2018, 264 pagina’s.
– – –
Geschiedenis van de ambachtelijke vervaardiging
Kleding voor de Zeeuwse streekdrachten werd voor een deel vervaardigd door vakmensen: kleermakers en naaisters. Het meer eenvoudige werk deden vrouwen en dochters zelf thuis. Met het uitsterven van de streekdrachten verdwenen niet alleen de laatste boerenkleermakers en naaisters maar ook hun vakkennis en deskundigheid. Dit hoofdstuk gaat over dit ambachtelijke werk en de beoefenaren ervan.
– – –
De ontwikkeling van de Zeeuwse streekdrachtkleding
Zestien streekdrachten telde Zeeland in het verleden. Ze ontstonden vanaf het begin van de negentiende eeuw toen op het platteland in de diverse delen van Zeeland verschillen begonnen te ontstaan in de mate waarin de plattelandsbevolking de stedelijke mode volgde. Dit hoofdstuk biedt een kort overzicht van de ontwikkelingen in de mannen- en vrouwenkostuums.
– – –
Zeeuwse traditionals
een dwarsdoorsnede van de oude liedcultuur in Zeeland
Boekje bij een dubbel-cd met 52 Zeeuwse traditionals. Bevat een verkenning van de geschiedenis van de volksmuziek en liedjescultuur in Zeeland en achtergrondinformatie bij de zangers en liedjes op de dubbel-cd.
– – –
Museum- en collectieplan Industrieel Museum Zeeland
Inhistory ontwierp het museum- en collectieplan voor het Industrieel Museum Zeeland, dat is gevestigd in de voormalige suikerloods in Sas van Gent. De meeste mensen denken niet meteen aan rokende fabrieksschoorstenen en ondergrondse pijpleidingen als het om Zeeland gaat. Toch maakt industrie al zo’n 150 jaar deel uit van de Zeeuwse samenleving.
– – –
Buitenplaatsen in Zeeland
Samen met architect Johan de Koning ga ik in dit televisieprogramma op pad langs oude en nieuwe buitenplaatsen in Zeeland. We bespreken de moderne architectuur en de rol die geschiedenis daarin speelt. Is traditionele architectuur smaakvol omdat die naar het verleden verwijst? Of kunnen moderne landhuizen ook mooi zijn? Bekijk hier de aflevering van de reeks OverNieuw, die Omroep Zeeland op 3 december 2011 uitzond. De serie werd daarna vele malen herhaald.
– – –
Volkscultuur in de digitale Encyclopedie van Zeeland
ZB| Planbureau en Bibliotheek van Zeeland, voorheen Zeeuwse Bibliotheek, ontwikkelt een digitale versie van de Encyclopedie van Zeeland, een uitgave van het Zeeuws Genootschap en in drie boekdelen verschenen tussen 1982 en 1984. De nieuwe digitale versie bevat de geactualiseerde lemmata uit de oude Encyclopedie en wordt daarnaast uitgebreid met nieuwe lemmata. Ik actualiseerde de lemma’s over volkscultuur.
Ringrijden, midden negentiende eeuw. Zeeuws Archief, coll. KZGW, ZI-III-0964a-g
– – –
Streekdrachten
Tekst van het thema Streekdrachten op de website geschiedeniszeeland.nl, voortgezet als zeeuwseankers.nl
– – –
De Abdij van Middelburg
De Abdij van Middelburg vormt met haar ring van grote en kleine gebouwen, torens en poorten het besloten hart van de stad. Al in de middeleeuwen concentreerde zich in de norbertijner abdij zowel geestelijke als wereldlijke macht met een grote invloed op Zeeland en daarbuiten. Het boek laat het gebruik van de Abdijgebouwen, de bouwkundige geschiedenis en de uitstraling van het complex door de eeuwen heen zien. Ik verzorgde de eindredactie van het boek en schreef de inleiding en een hoofdstuk over het gebruik van de Abdij in de negentiende eeuw.
J.C. Dekker (eindred.) e.a., De Abdij van Middelburg. Utrecht: Matrijs, 2006, 320 pagina’s.
– – –
De Abdij van Middelburg, inleiding
De Abdij in Middelburg is een gebouwencomplex met een lange en rijke geschiedenis. Al in de Middeleeuwen concentreerde zich in de abdij zowel geestelijke als wereldlijke macht. Die tendens zette zich voort tot op de dag van vandaag. Nog steeds is de provinciale overheid in de Abdij gehuisvest. De geschiedenis van de Abdij is dus eveneens de geschiedenis van het politieke centrum van Zeeland. Herkennen we dat in het uiterlijk van de gebouwen? Wat is de uitstraling en de status van het complex? Hoe ontstonden de diverse onderdelen en welke veranderingen werden – zowel in het exterieur als het interieur – in de loop van de tijd aangebracht? Hoe werd de Abdij door gebruikers en buitenstaanders ervaren? Welke rol speelde de Abdij door de eeuwen heen in de stedelijke gemeenschap?
– – –
De Zeeuwse streekdrachten, 1800-2000
Voor toeristen zijn ze een gewild onderwerp voor een vakantiekiekje. Wie kent de Walcherse of Zuid-Bevelandse vrouwen niet, met hun hagelwitte mutsen, hun grijze schorten en hun altijd blote armen? Achter die opvallende kleding gaat een hele wereld schuil. Dit boek geldt als het standaardwerk over de Zeeuwse streekdrachten. Het voert de lezer mee in de wereld van ruisende rokken en gesteven mutsen. Ik schreef onderdelen van de hoofdstukken en verzorgde de eindredactie.
J. Dekker e.a. (red.), De Zeeuwse streekdrachten, 1800-2000. Zwolle: Waanders, 2005, 336 pagina’s.
– – –
Ontwikkelingen in de Zeeuwse streekdrachten
Streekdrachten zijn een uitdrukking van regionale of lokale gebondenheid en geënt op traditie. Het is een misvatting om te denken dat ze nooit veranderden. Elke generatie veranderde iets aan de kleding. Dat gebeurde onder invloed van de economische conjunctuur, infrastructuur, sociale verhoudingen, religie en esthetische moraal. Hoe ontwikkelden de Zeeuwse streekdrachten zich vanaf 1800? Hoe veranderde de betekenis die binnen de leefgemeenschap aan kleding en kleedgedrag werd gehecht? Welke economische, sociale en culturele aspecten speelden daarbij een rol?
– – –
De Zeeuwse streekdrachten, inleiding
In de twintigste eeuw achtte men bij voortduring het moment aangebroken om afscheid te nemen van de Zeeuwse streekdrachten. De teloorgang van de streekdrachten was toen zo overduidelijk ingezet, dat alom de mening had postgevat dat deze bijzondere kleedstijlen op het punt stonden te verdwijnen. Aan het begin van de eenentwintigste eeuw lijkt dat moment bereikt. In Zeeland zijn dan alleen op Walcheren en Zuid-Beveland nog ongeveer tweehonderd oudere vrouwen in streekdracht te vinden. Hun aantal vermindert snel.
– – –
Gelovend Zeeland
Publieksuitgave met het historische verhaal achter herkenbare plekken in de provincie Zeeland.
– – –
Arbeidend Zeeland
Publieksuitgave met het historische verhaal achter herkenbare plekken in de provincie Zeeland.
– – –
Wonend Zeeland
Publieksuitgave met het historische verhaal achter herkenbare plekken in de provincie Zeeland.
– – –
Herdenkend Zeeland
Publieksuitgave met het historische verhaal achter herkenbare plekken in de provincie Zeeland.
– – –
Besturend Zeeland
Publieksuitgave met het historische verhaal achter herkenbare plekken in de provincie Zeeland.
– – –
Van zwervend goed tot erfgoed
de oudste verzameling van het Zeeuws Genootschap in een nieuw perspectief
Het Koninklijk Zeeuwsch Genootschap der Wetenschappen bouwde sinds haar oprichting in 1769 aan een omvangrijke en gevarieerde collectie. Inmiddels maken vele voorwerpen met betrekking tot de natuurhistorie, volkenkunde, kunst, kunstnijverheid, historie en archeologie hiervan deel uit, alsmede prenten, tekeningen, historisch-topografische afbeeldingen, handschriften, muziekinstrumenten, munten en penningen. Welke betekenis heeft deze collectie?
– – –
Een sluier van schortenbont
het Zeeuws eigene in de jaren negentig
De Zeeuwse identiteit bestaat niet. Althans niet als een onveranderlijk, onwrikbaar gegeven dat uit het verleden tot ons is gekomen. Wel als een spel met beelden, imago’s en gebruiken, waarbij de spelers naar believen uit de oude doos putten en het Zeeuws eigene scheppen en herscheppen.
– – –
Over heren van stand en culturele erfgenamen
wetenschapsbeoefening in het Zeeuws Genootschap bezien in het licht van de tijd
Het Zeeuws Genootschap mag zich rekenen tot de oudste wetenschappelijke genootschappen in Nederland. De twaalf rijke heren die het in genootschap in 1769 in Vlissingen oprichtten, stelden zich ten doel “deugd en waerheijt” te bevorderen. Verspreiding van kennis en maatschappelijke deugden moest een halt toeroepen aan de economische en sociale achteruitgang van de achttiende-eeuwse samenleving. Hoe heeft het Zeeuws Genootschap zich na die tijd ontwikkeld? Welke aandachtsgebieden waren er? Hoe zijn de zwaartepunten daarin verschoven?
– – –
De nieuwe gebruikers
In de laatste maanden van 1999 betrokken drie Zeeuwse archiefdiensten hun nieuwe behuizing aan het Hofplein in Middelburg. Het Rijksarchief in Zeeland en de gemeentearchieven van Middelburg en Veere gingen samen in een nieuwe instelling: het Zeeuws Archief. Dit hoofdstuk in het boek Een bijzonder huis op een bijzondere plek, blikt terug op de geschiedenis van de drie archiefdiensten.
– – –
Inleiding
Het markante gebouw in de Middelburgse binnenstad, dat in de volksmond bekend staat als het Van de Perrehuis, huisvest sinds 2000 het Zeeuws Archief. Het huis ging daarmee een nieuwe fase in van zijn lange en bewogen geschiedenis. Het historische pand was in de jaren negentig gerestaureerd en aanpalend voorzien van een opvallende nieuwbouw. Daarin werden de studiezaal en archiefdepots ondergebracht. ‘Oud’ en ‘nieuw’ gingen op uitdagende wijze een verbond aan. Dat verbond loopt als een rode draad door de geschiedenis van deze plek. Het huis was achtereenvolgens commanderij van de middeleeuwse Duitse ridderorde, stadspaleis van vooraanstaande Middelburgse regentenfamilies en zetel van de rechterlijke macht in Zeeland.
– – –
Stadsparken in Noord-Brabant
mentale concepties rond natuur en groenrecreatie vanaf het eind van de negentiende eeuw
Stadsparken zijn dragers van culturele betekenissen. Aan de wijze van aanleg, de inrichting en het gebruik van de stadsparken liggen cultureel bepaalde opvattingen, normen en waarden ten grondslag over de relatie tussen mens en natuur.